دستگاه فرز CNC چیست ؟

دستگاه فرز CNC یک ماشین ابزار است و کاربرد آن در ماشین کاری می باشد.این دستگاه ظاهری شبیه دریل ها میزی دارد با این تفاوت که داری حداقل سه محور حرکتی (x y z)  است.

دستگاه فرز CNC دستگاهي است که توسط نوک فرز بر روي مواد مختلف مانند چوب، سنگ و فلزات کار مي کند. از دستگاه فرز CNC بر روی مواد دیگر مانند شیشه و انواع پلاستیک نیز استفاده می شود و در صنایع مختلفی مانند منبت کاری، برش و حکاکی سنگ، تولید مصنوعات چوبی مانند کابینت، درب، میز، پایه مبل و … کاربرد دارد.

دستگاه فرز

ابزار برنده این دستگاه را تیغ فرز نامند. برخی کارهایی را که می توان روی این دستگاه انجام داد
صفحه تراش
شیار در آوردن
برش
کنار تراشی
چرخدنده تراشی
چرخ دنده مارپیچ تراشی
کارهای کپیه به وسیله ماشین فرز کپی
فرم تراشی به وسیله تیغ فرز فرم.
ماشینهای فرز را به طور کلی می توان به دو دسته تقسِم کرد:


ماشینهای فرز CNC عمومی

ماشینهای فرز مخصوص
ماشینهای فرز عمومی: به ماشِنهای فرز افقی و عمودی تقسِم می شود:


ماشینهای فرز CNC افقی:

محور این نوع ماشینهای فرز افقی و میز انها در سه جهت عمود بر هم -طولی و عرضی و قائم حرکت می کند. ماشینهای فرز افقی ممکن است ساده یا اونیورسال باشند. میز ماشینهای فرز افقی اونیورسال علاوه بر حرکات مذکور دور محور قائم می چرخد و در نتیجه نه تنها در جهت موازی یا عمود بر محور ماشین بلکه در امتداد هر زاویه ای نسبت به آن در صفحه افقی حرکت می کند. ماشینهای فرز افقی بیشتر برای تراشیدن سطوح و شیارهای مستقیم و مارپیچ و فرم تراشی و رنده تراشی به کار می رود.
قسمت ها اصلی ماشین فرز افقی ساده: ۱- ستون ۲- محور مکانیزم جعبه دنده ۳-جعبه دنده سرعت ۴- میز ۵- بازوی فوقانی ۶- گلویی ۷- صفحه رنده بند ۸- زانوی ماشین
ستون ماشین از آهن ریختگی و به شکل قوطی ساخته شده و در داخل آن الکتروموتور مکانیزمهای محرک، جعبه دنده سرعت، مکانیزم بار و گلویی ماشین سوار شده اند.
زانوی ماشین تکیه گاه محکمی برای میز ماشین است و در قسمت فوقانی ان راهگاههایی جهت حرکت میز تعبیه شده است. برای اینکه بتوان قطعه کار را به طور عمودی بار داد زانوی ماشین را طوری می سازند که بتواند در روی ستون قائم حرکت کند.
گلویی ماشین محوری است فولادی و مجوف که در ان تیغه*های فرز ثابت می شوند. جعبه دنده سرعت برای تغییر دادن سرعت دورانی گلویی (محور) در نظر گرفته شده است. جعبه دنده بار برای حرکت میز در سه جهت به کار می رود.

 

دستگاه فرز

ماشین فرز عمودی

ساختمان ماشین فرز CNC عمودی شبیه ماشین فرز افقی ست با این تفاوت که محور آن قائم است و میز آن در سه جهت عمود به یکدیگر حرکت می کند. از ماشینهای فرز قائم بیشتر برای تراشیدن سطوح به وسیله فرزهایی که لبه برنده شان روی پیشانی آنها قرار دارد استفاده می کنند.


انواع تیغه*های فرز

ابزار برش در این دستگاه عبارت اند از تیغه انگشتی، پولکی، غلتکی، مدولی، چلچله ای
عملیات مختلفی که به وسیله تیغه های فرز انجام می گیرد موجب تنوع شکل و اندازه این ابزارها شده است. چنانچه از این لحاظ بر تمام ابزارهای دیگر که در ماشین سازی مورد استفاده واقع می شوند رجحان دارد. با این حال انتخاب تیغه فرز در اغلب موارد به هیچ وجه دشوار نیست زیرا شکل و اندازه سطحی که باید فرز کاری شود و کیفیت عمل فرز کاری (زبر تراشی یا پرداختکاری) شکل و اندازه فرز را مشخص می کند. شکل هندسی تیغه فرز به شکل هندسی رنده برنده است و علاوه بر لبه برنده اصلی یک یا دو لبه فرعی دارد. تیغه های فرز را می توان از لحاظ زیر تقسیم بندی کرد:
الف) وضع دنده ها نسبت به محور تیغه فرز: فرزهای غلطکی و مخروطی و زاویه ای و پیشانی تراشی.
ب) شکل دنده ها: فرزهای دنده راست و دنده مارپیچ و دنده کج. ج) ساختمان داخلی: فرزهای یکپارچه ساده و مرکب و چندپارچه.
د) طریقه بستن تیغه فرز: فرزهای سوراخدار و انگشتی.
ه) طرز انجام کار: فرزهای غلطکی و پولکی و زاویه ای و پیشانی تراش و فرم تراش و دنده تراش و پیچ تراش و غیره. تیغه های فرز را بر حسب شکل و نوع کاری که انجام می دهند به شرح زیر تقسیم بندی می کنند :
۱- فرزهای غلطکی: فرزهای غلطکی با دنده های راست یا مارپیچ که بر سطح جانبی استوانه ای قرار گرفته است برای تراشیدن سطوح همواره به کار می رود. امروزه بیشتر فرزهای غلطکی را با دنده های مارپیچ می سازند. لبه برنده این فرزها تدریجاً در کار فرو می رود و در نتیجه تیغه فرز آرامتر کار می کند و سطح تراشیده شده به وسیله آن هموارتر و صاف تر می شود. بعلاوه هدایت براده در این فرزها بهتر انجام می گیرد زیرا خود دنده فرز نیز در کنار زدن براده کمک می کند. چون شماره دنده های فرز مارپیچی که در ان واحد با هم کار می کند زیادتر از فرزهای دنده راست است می توان از شماره دنده های آن کاست و در نتیجه دنده های آنها را درشت تر از دنده های فرز دنده راست هم قطر آنها ساخت و به این ترتیب هم بر استحکام دنده های فرز افزود و هم فاصله بین دنده ها را برای هدایت براده زیادتر کرد. امروزه از فرزهای دنده راست فقط برای تراشیدن سطوح به عرض ۳۵ میلیمتر استفاده می کنند. زاویه تمایل دنده های مارپیچی را برای فرزهای دنده ریز در حدود ۲۰ تا ۲۵ و برای فرزهای دنده درشت در حدود ۵۰ تا ۵۵ درجه انتخاب می کنند. نقص فرزهای دنده مارپیچ این است که هنگام فرز کاری با آنها فشار محوری ایجاد می شود. مقدار این فشار به زاویه تمایل دنده ها بستگی دارد. به این دلیل گاهی دو تیغه فرز دنده مارپیچ را که جهت تمایل دنده های آنها مخالف یکدیگر (یکی راست و دیگری چپ است) ولی زاویه تمایل آنها مساوی است روی ماشین فرز می بندند تا فشار محوری آنها روی آربور و محور ماشین خنثی شود.
۲- فرزهای پولکی: این فرزها را برای در آوردن شیارهای مختلف و بریدن فلزات و کارهای دیگر به کار می برند. دنده های فرز شیارتراشی هم از جلو و هم از طرفین کار را می تراشند یعنی سطح جانبی فرز عمل اصلی فرز کاری را انجام می دهد و پیشانی های آن جدار شیار را صاف و پرداخت می نماید. فرزهای پولکی برای در آوردن شکافهای باریک (شیار سرپیچها و غیره) و بریدن فلزات به کار می روند و گاهی فرزهای اره ای نیز نامیده می شوند. به وسیله این تیغه فرزها می توان شکاف هایی به عرض ۳/۰ تا ۴ میلیمتر در فلزات ایجاد نمود. فرزهای غلطکی و پولکی بزرگ را اغلب دو پارچه می سازند یعنی بدنه فرز را از فولاد معمولی و تیغه های آن را از فولادهای ابزار یا تندبر ساخته به یکدیگر متصل می کنند.
3- فرزهای انگشتی: این فرزها دارای ساق مخروطی یا استوانه ای هستند که به وسیله کلاهک یا فشنگهای مخصوص در سوراخ محور ماشین فرز CNC محکم می شوند. از این فرزها برای تراشیدن شیارهای باریک به اشکال مختلف استفاده می شود. تیغه های فرز: این تیغه*ها نگاتیو دنده ها هستند و با براده برداری از دیسک شکل دنده را ایجاد می کنند.

هنر برجسته کاری برای سنگ‌های قیمتی

برجسته سازی سنگ‌های قیمتی روشی است که در آن لایه‌های اضافه از روی سنگ برداشته می‌شود.
برداشتن این لایه‌ها به گونه ای است که در نهایت نقش و یا طرحی بر روی سنگ قیمتی باقی می‌ماند لذا به این روش را برجسته کاری و یا Positive Relief می‌نامند.
هنر برجسته کاری برای سنگ‌های قیمتی
برجسته کاری بر روی سنگ‌های قیمتی در دوران باستان روج داشته و در امپراتوری روم به اوج خود رسیده بود تا جایی که آنان از شیشه‌های برجسته کاری شده به عنوان سنگ‌های بدلی اونیکس و عقیق استفاده می کردند.
یکی از مشهور ترین نمونه‌های به جا مانده از شیشه‌های برجسته کاری شده گلدان پورتلند است.
هنر برجسته کاری برای سنگ‌های قیمتی
رومی‌ها در بین قرن 15 تا 16 میلادی از صدف‌ها جهت برجسته کاری سنگ‌های قیمتی استفاده می کردند.
پیش از آن برجسته کاری تنها بر روی سنگ‌های قیمتی سختی نظیر اونیکس و عقیق دو لایه انجام می‌شد.
برجسته کاری بر روی صدف‌ها اغلب به شکل نقش سفید و بجسته ای با زمینه خاکستری رنگ و بر روی انوع Cowry و Mussel صورت می گرفت.
در اواسط قرن هجدهم میلادی گونه ی جدیدی از صدف‌هایی تحت عنوان هلمت و کانک از غرب هندستان به اروپا وارد شد.
این امر موجب شد تا افزایش چشم گیری در برجسته سازی این صدف‌ها صورت گیرد.
صدف‌های کانک به خوبی حکاکی و برجسته سازی می‌شد اما رنگ آن به مرور زمان از بین می‌رفت.
برجسته سازی‌های اغلب با بهره بردن از تضاد رنگی بین سنگ‌ها انجام می‌شد بین گونه که هنرمند یا حکاکی با در نظر گرفتن رنگ طبیعی گوهر‌ها نزدیک ترین و زیبا ترین نقش را برای انجام برجسته سازی انتخاب کرده و سپس با در نظر گرفتن تصویر مورد نظر، کنده کاری قسمت زمینه را با ماشین‌های مخصوصی آغاز می کرد تا جایی که در نهایت تنها تصویری به صورت برجسته بر روی گوهر باقی می‌ماند.
بعد از سمباده زدن و نقش و برداشتن مواد اضافه، سنگ‌های قیمتی یا در روغن زیتون غلطانده و با آب می‌شویند.
البته برخی اوقات به منظور ایجاد تضاد رنگی بیشتر در بین لایه‌های مختلف، تضاد رنگی برخی از نواحی را تشدید می کنند.
همچنین لازم به ذکر است مرکز جهانی این نوع کنده کاری هم اکنون در نوپالی در کشور ایتالیا می‌باشد.
هنر برجسته کاری برای سنگ‌های قیمتی
امروزه به نوعی از برجسته کاری را که تنها از یک رنگ در آن استفاده شده، Cameo می گویند اگرچه امروزه Cameo‌هایی به صورت دو رنگ نیز می‌توان ایجاد کرد.
در این گونه از برجسته کاری‌ها ابتدا تصویر مورد نظر بر روی یک سنگ حکاکی شده و سپس نقش بدست آمده بر روی زمینه با رنگ متفاوت نصب می گردد.
به طور کلی سنگ‌های قیمتی در بحث کنده کاری و انجام حکاکی به دو دسته سنگ‌های سخت و سنگ‌های نرم تقسیم بندی می‌شود.
در دسته سنگ‌های سخت می‌توان به گوهر‌های خانواده اونیکس، عقیق و کارنلین اشاره داشت.
همچنین نمونه‌هایی از گوهر‌های نرم، گوهر‌های ارگانیک مانند مرجان، کهربا، صدف، عاج، استخوان و . . . هستند.
البته کنده کاری گاهی بر روی شیشه و پلاستیک نیز انجام می‌شود. هنر برجسته کاری برای سنگ‌های قیمتی

 مشخصات دستگاه سی ان سی سنگ

مقالات سنگ و چوب

شما اینجا هستید: خانه مقالات مقالات سنگ و چوب

فروش طرحهای سه بعدیcnc

مجموعه ای از طرحهای جدید با فرمت stl  و کیفیت طراحی بالا

مناسب برای جیکدگیری بروشهای سه بعدی

تابلوهای سه بعدی

سرستون

کتیبه و سرپرده

سرتخت

انواع درب منبتکاری شده

انواع برگ و پایه

 

دریافت اطلاعات تکمیلی و نمونه طرحها :09151596411 مهندس دلشاد

 

 

اسپیندل تولچنجر

 

اسپیندل تلچنجر (auto toolchanger spindel) نوعی از اسپیندل دستگاه سی ان سی است که تعویض ابزار را بصورت اتوماتیک انجام میدهد .در این نوع اسپیندلها ابزارهای گوناگون که توسط کاربر در ابزارگیرها قرار داده شده اند به ترتیبی که توسط کاربر در برنامه تعریف شده اند تعویض میگردند و قسمتهای مختلف کار را انجام میدهند.از مزیتهای این اسپیندلها صرفه جویی در زمان تعویض ابزار و به هم نخوردن دقت دستگاه میباشد.

 

تیغهای لازم جهت فرز سنگ

بازدید: 471

بهترین تیغهای فرز برای سنگ تیغهای پودری میباشند.این تیغها مخصوص کار بر روی سنگ تولید شده اند.استفاده از تیغهای الماسه مخصوص فلزات شدنیست اما بهینه و مقرون بصرفه نمیباشد و کیفیت سطح لازم راهم ایجاد نخواهند کرد.تیغهای پودری در دو نوع معمولی و مخصوص گرانیت وجود دارند.شما احتمالا به تیغه هایی با مشخصات زیر برای شروع کار نیاز خواهید داشت.

تیغ سر تخت شش و دوازده(جهت عملیات خشنکاری)

تیغ سرگرد شش و دوازده(جهت پرداخت)

تیغ مخروطی سه به ده(جهت کارهای حجمی و منبتی)

تیغهای وی بیت جهت کتیبه

فشنگی سه ،شش و دوازده

البته اینها حداقل تیغ برای شروع کار هستند ،در ادامه به انواع تیغها و فشنگیها بسته به کارهایی که قصد انجام آنرا دارید نیاز خواهید داشت.

لینک کامل این مقاله

(بیشتر…)